Donderdag en vrijdag

Bij hoge uitzondering hier één verhaaltje voor twee dagen en dat verhaaltje schrijf ik pas de morgen daarna terwijl de kachel brandt en Matthé lekkere koffie en tosti voor me maakt. Nu zullen jullie misschien denken dat de klad er in begint te komen. Maar nee hoor, wees niet bang. Eergisteren is echter Peter met zijn twee dochters langsgekomen tot gistermiddag en daar hebben we lekker mee gewandeld, ge-bbq-ed (uiteraard) en veel gekletst. Daarbij hebben we niet de tijd genomen die we anders stoppen in het schrijven en sorteren van de foto's.
Hoe zijn de afgelopen twee dagen dan verlopen? Nou heel gezellig en mooi. Eergisteren (donderdag) zijn Matthé en ik in de morgen aan de noordkant van Jasper een stukje gaan rijden en hebben bij twee mooie meertje s een beetje rondgelopen en (uiteraard) foto's gemaakt. Vervolgens terug naar Jasper waar we Peter met zijn dochters (Myah en Avery) ontmoetten.

Wat was het leuk om hem weer te zien! Peter is bijna negentien jaar geleden geëmigreerd en daarna hebben we eigenlijk het contact verloren. Twee jaar geleden was Peter een keer in Nederland en voor die tijd had hij me gevonden via Hyves. We hebben toen afgesproken en een paar uur zitten bijkletsen. De zeventien jaar die we elkaar niet gezien hadden vielen weg en ook nu was het weer als vanouds. Relaxed en ontspannen kletsen, wandelen en bijpraten. Mooi om te merken dat de klik gewoon goed is en Matthé en Peter konden het ook goed vinden.

Na een stevige lunch waarbij ik een flinke burger van Deer, Elk en Bison (ja, ja ook op mijn bord ben ik een natuurliefhebber LOL!) had genomen zijn we een lichte wandeling gaan doen om Lake Beauvert. Een mooi meer met daarnaast een grote golfbaan. Tot Peters verbazing waren er geen Elks (grote soort herten) te zien in of om de stad van Jasper. Tot nu toe had Peter altijd als hij daar langs komt (voor hen is het een tussenstop richting familie in Vancouver) kuddes Elks het stadje zien belagen. Ander wild anders dan eekhoorns uiteraard, bleef ook ongezien. Samen boodschappen doen voor de bbq waarbij Peter en de meiden spullen haalden voor Smores. Dat zou het Canadese dessert worden...? Nou dat hebben we geweten: GEVAARLIJK lekker!! Smores bestaat uit twee lekkere biscuitjes (met lichte bastogne smaak) en daartussen een peanutbuttercup (chocolade cupje met pindakaas vulling) en een gesmolten (in het kampvuur) marshmallow. Alleen de peanutbuttercup is volgens mij al verslavend laat staan met de lekkere koekjes en de warme marshmallow. Killing!

Op vrijdag liet het weer ons een beetje in de steek. Het zou droger en mooier zijn dan het werkelijk was. In de ochtend hebben we de Maligne canyon gelopen. De meiden hielden zich erg goed en liepen dapper mee. Het is een onwijs mooie en diepe canyon waar vele grillige vormen zijn ontstaan door de erosie van het water. Ook zie je in de stenen fossielen en mossen en algen in alle kleuren. Genoeg om te zien dus. Vervolgens op weg naar Maligne Lake waarbij we ineens een beer op de weg zagen stappen!! Ze (dat het een ze was begrepen we later) stapte ook weer terug en toen... kwamen er twee kleine beertjes de weg op gedarteld. Moeder stapte ook weer de weg op en daar gingen ze... Op naar de overkant! Zo mooi en schattig. Wat een hoog knuffel gehalte hebben ze toch! Zodra ze echter aan de overkant waren en de helling af gingen waren ze helemaal niet meer te zien! Dan besef je wel wat een geluk je hebt dat je dit dan toch maar even hebt mogen zien.

Omdat het gewoon koud en guur was en de meiden ook best moe hebben we bij Maligne Lake hete choco en koffie met lekkers genomen en lekker cruisend terug naar Jasper. Waarbij we vlak voor Jasper auto´s langs de weg zagen staan met daarbij één van de rangers met zwaailichten aan. Dat betekent maar één ding hier (aanrijden doen ze elkaar niet met die traagheid waarmee ze hier rijden...) WILD GESPOT!!

En inderdaad: een Elk. Maar wat voor één! Het was een enorm manne'tjes' dier. Met een gewei zo groot heb ik dat nog nooit gezien. Wat een kracht en macht straalt zo'n beest uit zeg! Zag je bij de gespotte beer twee dagen geleden nog mensen uit de auto stappen, hier liet iedereen dat wel uit zijn hoofd (ook de ranger trouwens). Het is nu paarseizoen voor die beesten waardoor bekend is dat ze agressief zijn en deze straalde dat ook zeker uit. Peter keek erg trots om zich heen en riep: Zie je wel! Ze zijn er wel! Alsof hij het beest er zelf had neergezet!! LOL! Maar daarmee werd het wel naast een erg gezellig en leuke dag ook nog eens een zeer geslaagde wildlife-dag.
Na een vroeg 'diner' waarbij we een tweede Canadees gerecht probeerden (Poultine, patat met jus en gesmolten stukjes kaas erdoor. Lekker maar wel heftig en vullend.) namen we afscheid van Peter, Myah en Avery en gingen we weer met zijn tweetjes verder. Het is dan toch even wennen aan de stilte en rust als je weer samen bent. Op weg naar Wells Gray Park. Dachten we dat het al een geslaagde wildelife-dag was.. kregen we er onderweg nog eens een beer bij. Die zagen we heel relaxed op een helling lopen. En drie herten die langs de kant van de weg aan het grazen waren. Zo ga je dan toch een beetje in dat wildlife van Canada geloven, waarbij we een beetje vraagtekens aan het krijgen waren omdat we wel erg hard moesten zoeken om hier en daar wat harigs te vinden..
We zijn gisteren vanaf Jasper trouwens ruim driehonderd kilometer naar het zuiden gereden. Daarin zagen we de bergen vloeiender en de bomen gemengder (loof en naald door elkaar) worden. Onderweg een regenboog en roodgekleurde zonsondergang en om negen uur hier in het donker aangekomen. Snel het kampvuur gestookt (Matthé wordt er steeds handiger en sneller in zeker nu hij met de bijl van Peter aanmaakhoutjes gemaakt heeft) en smores gemaakt. We worden al bijna Canadees zoals jullie lezen! Hoewel wij nog wel in de morgen de kachel aan doen in tegenstelling tot onze buren die 's ochtends ook gelijk het kampvuur opstoken om bij te gaan staan.

Het ziet er vandaag uit als een zeer stralende dag. Helder blauwe hemel en zon. Nog wel koud, maar dat zal in de loop van de dag dan ook wel bijtrekken. Op het programma staat een kortere wandeling en dan een ritje door het park hier met wat uitkijkpunten en misschien nog wat kortere wandelingen. Hoe dat verloopt horen jullie snel! (Hoewel eerst maar weer eens een wifi zien te vinden. Hier zelfs weer geen telefoonbereik, dus Theo dan maar even op deze manier: heb aan je gedacht en er één op je genomen! Maar kon niet smsen om je dat te laten weten. Proost!!! Op de volgende veertig jaar!!!)

9 graden en bewolkt/ regen
Wild: 1 Elk, 3 Deers, 4 beren

Een frisse groet van Matthé & Marjolein